“จากลักเซมเบิร์ก สู่เชียงราย: การเดินทางแห่งมิตรภาพ”

ณ วันที่ 12 และ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2568 นับว่าเป็นเกียรติอย่างยิ่งสำหรับทางวิทยาลัยแสงธรรม วิทยาเขตเซเวียร์ เชียงราย ในการต้อนรับพระคาร์ดินัลฌอง-โคลด ฮอลเลอริช และพระสมณทูต ปีเตอร์ ไบรอัน เวลส์ พร้อมกับกลุ่มเยาวชนจากประเทศลักเซมเบิร์กที่ได้มาร่วมกันเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันในโอกาสสำคัญครั้งนี้ บรรยากาศจึงเต็มไปด้วยความสนุก ความอบอุ่น รวมถึงการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมในกลุ่มของพวกเรา

ในวันแรก เยาวชนจากลักเซมเบิร์กได้เข้าร่วมกิจกรรมกับนักศึกษา XLC และจัดโครงการที่มีความหมายให้กับนักเรียนโรงเรียนบ้านทับกุมารทอง ในหมู่บ้านใกล้เคียง ซึ่งพวกเขาช่วยกันทาสีกำแพงโรงเรียน และต่อมาได้ไปเยี่ยมชมหมู่บ้านอาข่า ที่ซึ่งพวกเขาได้ร่วมพิธีมิสซา และใช้เวลาร่วมกับชุมชนท้องถิ่นชาวอาข่าที่นั่น

หลังจากนั้น ในช่วงเย็นสมาชิกทุกคนของวิทยาลัยรวมถึงเหล่าผู้มาเยือนจากลักเซมเบิร์กได้เข้าร่วมงานเลี้ยงต้อนรับด้วยกัน บรรดาพนักงานของวิทยาลัยได้ทุ่มสุดใจเพื่อการให้บริการที่ดีที่สุดแก่แขกผู้มีเกียรติทุกท่าน พวกเราได้รับประทานอาหารมื้อเย็นและดูการแสดงร่วมกัน นักศึกษาทุกคนได้แสดงตัวตน ปล่อยของกันออกมาอย่างเต็มที่ ไม่ว่าจะเป็นการแสดงศิลปะแม่ไม้มวยไทย ร้องเพลงภาษากะเหรี่ยง การเต้นรำของวัฒนธรรมชาวลาว การแสดงของชนเผ่าอาข่า รวมถึงการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมซึ่งกันและกันด้วย ชาวลักเซมเบิร์กก็ไม่น้อยหน้า มีการเต้นและร้องเพลงที่ไพเราะให้กับพวกเราเช่นกัน งานเลี้ยงในวันนั้น ก็เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ ความสนุกสนาน และความตื่นเต้น และพระคาร์ดินัลก็มีความเป็นกันเองกับทุกคนมาก ๆ ท่านได้เดินทักทายทุกท่านที่อยู่ในงานเลี้ยงเท่าที่ท่านจะสามารถทำได้ หลังจากเสร็จสิ้นงานเลี้ยง ก็ได้มีการลอยโคมด้วยกัน ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันและความหวัง

ในวันที่สอง เป็นพิธีเปิดและเสกตึกเนตรคีรี เป็นตึกที่ได้สร้างเสร็จใหม่ของวิทยาลัยแสงธรรม วิทยาเขตเซเวียร์ เชียงราย และทางเราได้รับเกียรติจากพระคาร์ดินัลฌอง-โคลด ฮอลเลอริช และพระสมณทูต ปีเตอร์ ไบรอัน เวลส์ ในการเป็นผู้ทำพิธีเสกตึกให้แก่พวกเรา พร้อมกับประกอบพิธีมิสซาอวยพรให้แก่พวกเราเช่นกัน พวกเราได้ร่วมกันเป็นหนึ่งเดียวเพื่อสรรเสริญพระเจ้าร่วมกันในโอกาสน่าชื่นชมยินดีนี้

สำหรับพวกเราแล้ว เราคิดว่านี่คือโอกาสที่ดีมาก ๆ ที่เราได้พบปะ พูดคุยกับผู้คนจากประเทศลักเซมเบิร์ก นักศึกษาของพวกเราก็ได้ใช้เวลาอยู่กับพวกเขา ได้เรียนรู้ภาษา ได้แลกเปลี่ยนวัฒนธรรมร่วมกันกับพวกเขาได้ด้วย และวันนี้จะเป็นวันที่พวกเราจะจดจำในฐานะวันที่เป็นประวัติศาสตร์ของวิทยาลัยของพวกเรา